It's 8:30 in the morning. I just got home from my close friend's house... Aalis na kasi siya... despidida party niya last night.... up-to-sawa kaming umiinom at tumatagay ng san mig light, extra joss, Boone's wine (na nakailang bote ako)... nag LUCKY 9 kaming laro sa cards... kung sinong matalo, tatagay.... nung una lagi akong lucky... nung mejo huli na, tumatagay naren ako... may dumadaya ata sa akin....
nandoon ang mga high school kaberks ko... hindi man kumpleto, napakasaya ko at nakita ko silang muli... aalis na kasi si monica for good.... nandon ang buo niyang pamilya sa ibang bansa....
pero hindi yan ang pinakadahilan kung bakit ako nagbblog....
maga ang mata ko sa kakaiyak minutes ago.... i had one of the biggest fights with someone....
NAGKAMALI NANAMAN AKO...
SAWANG SAWA NA AKO....
Mali nga ba ako?
pakiramdam ko, masyado ko na talagang pinaniwalaang masama nga talaga akong tao....
I AM JUST A WORTHLESS PIECE OF SHIT WHEN I AM AROUND THIS CERTAIN PERSON....
Ang bigat ng pakiramdam....
ayan.... habang nagtatayp eh nagpupumilit nanamang tumulo ang luha ko.... tama na please.....
i've humiliated myself enough in front of that person....
the biggest TANTRUM i've ever had... i never had any tantrums when i was a kid.... i was always the good girl... the quiet one...
dala lang ba ng alcohol sa katawan ko???
HINDE... maayos pa ko mag-isip.... i know exactly the words i said kanina......
"Pwede ba... kahit minsan sa buhay mo.... kahit minsan lang.... wag mo namang tingnan yung masamang side ko.... alam mo, OK naman ako eh.... ang panget ng term noh? "OKEY" lang ako... magaling nako sa ibang bagay, pero alam ko dito hinde... pero please.... the next time na magkita tayo... itry mo lang... nagmamakaawa ako.... mabuti naman akong tao.... mabait naman ako.... "OK" naman akong tao.... try mo lang tingnan.... kahit minsan, wag mo namang isiping mali ako, kahit minsan lang... wag naman puro kamalian ko ang makita mo...nagmamakaawa ako..."
I want to let go.... why am i in this damned situation??? i'll never be good enough.... i am never good enough....
i am the worst that you will ever have....
no one can have me... ever again... if i'm this bad....
i believe that i am not worthy of any love from the opposite sex...
ang sabi nila, MANHID daw ako....
is this the image na pinanghahawakan ko since noon pa? since highschool.... people call me that because i never cry....
I NEVER SHOW MY TEARS TO ANYONE... then they'd say i'm MANHID...
i grew up believing that i'm MANHID to your feelings.... to your needs....
bakit? IS IT ME? Or dahil yun yung paniniwala mo sa akin, kaya yun narin ang kinalakihan ko...
OK naman ako ah..... Kilalanin mo ako, you'll see that i can be sweet.... i can do the things na ineexpect mo sa akin....
What's wrong with me? Ako ba talaga ang may mali....
Mukha na akong tanga sa pagtatantrums ko kanina..... sumisigaw ng parang bata... binabato lahat ng gamit na hawak ko sa kanya.... sinasaktan... kinakalmot.... violence... pure violence....
ALCOHOL lang ba ito?? may tama na ba ako? hinde.... nasa tamang pag-iisip pa ako.... nagbblog ako eh....
Can't you see that i can be who you want me to be? pinangungunahan mo lang ng kakaenumerate ng mga mali ko evrytime na magkikita tayo.......
because of my PRIDE, i always think that i'm right, i'm the boss.... wag mo kong didiktahan.... ayoko ng ganun eh..... gagawin ko ang gusto ko..... just let me do what i want to do.....
wag mo naman akong maliitin at sabihin na wala akong kwenta...
"Wala ka kasing kwenta!!!"
Ilang beses ko nang naririnig yan sa isang tao.... sinabi niya yan with full conviction as if it's the most proper thing to say at that moment...or for all eternity... as if that person will never be wrong again for saying such cruel words.....
ngayon, pati tuloy ako napaniwalang wala nga akong kwenta....
hindi ko naren maintindihan... saan na ba ako lulugar?
i feel that i'll never be happy again....
nandito parin yung luha ko.... nagpupumilit na bumagsak......
mga masasakit na salita, hanggang ngayon naririnig ko pa rin sa tenga ko....
wla nga ba akong kwenta???
ALAK lang ba to?? kailangan ko lang ibuhos yung bigat na nararamdaman ko ngayon....
bakit ba kailangan mapunta ako sa kumplikadong sitwasyon?
ano bang humahadlang sa akin para hindi raw makinig??? para hindi raw sumunod man lang.....
natatakot ako sa sagot.....
nagbago na nga ba ako???
o sinasabi niyo lang yan???
maski ako naguguluhan....
putek. ang hirap ng walang masabihan ng ganito eh.....
it's so not me to share these kind of things to someone....
See?? PRIDE nanaman pinapairal ko......
Alam ko, mamaya OK na ako....
kinailangan ko lang ilabas to.....
I almost gave up.... one part of me wished that i could've let it happen... another part said "no you won't".....
ASO'T PUSA.....
hanggang kelan ba to???
napapagod ka na ba??? pagod naren ako... pls lang....
ano bang gagawin ko???
stop blaming me for everything.... maybe then, i'll stop blaming myself too....
shet.
nandoon ang mga high school kaberks ko... hindi man kumpleto, napakasaya ko at nakita ko silang muli... aalis na kasi si monica for good.... nandon ang buo niyang pamilya sa ibang bansa....
pero hindi yan ang pinakadahilan kung bakit ako nagbblog....
maga ang mata ko sa kakaiyak minutes ago.... i had one of the biggest fights with someone....
NAGKAMALI NANAMAN AKO...
SAWANG SAWA NA AKO....
Mali nga ba ako?
pakiramdam ko, masyado ko na talagang pinaniwalaang masama nga talaga akong tao....
I AM JUST A WORTHLESS PIECE OF SHIT WHEN I AM AROUND THIS CERTAIN PERSON....
Ang bigat ng pakiramdam....
ayan.... habang nagtatayp eh nagpupumilit nanamang tumulo ang luha ko.... tama na please.....
i've humiliated myself enough in front of that person....
the biggest TANTRUM i've ever had... i never had any tantrums when i was a kid.... i was always the good girl... the quiet one...
dala lang ba ng alcohol sa katawan ko???
HINDE... maayos pa ko mag-isip.... i know exactly the words i said kanina......
"Pwede ba... kahit minsan sa buhay mo.... kahit minsan lang.... wag mo namang tingnan yung masamang side ko.... alam mo, OK naman ako eh.... ang panget ng term noh? "OKEY" lang ako... magaling nako sa ibang bagay, pero alam ko dito hinde... pero please.... the next time na magkita tayo... itry mo lang... nagmamakaawa ako.... mabuti naman akong tao.... mabait naman ako.... "OK" naman akong tao.... try mo lang tingnan.... kahit minsan, wag mo namang isiping mali ako, kahit minsan lang... wag naman puro kamalian ko ang makita mo...nagmamakaawa ako..."
I want to let go.... why am i in this damned situation??? i'll never be good enough.... i am never good enough....
i am the worst that you will ever have....
no one can have me... ever again... if i'm this bad....
i believe that i am not worthy of any love from the opposite sex...
ang sabi nila, MANHID daw ako....
is this the image na pinanghahawakan ko since noon pa? since highschool.... people call me that because i never cry....
I NEVER SHOW MY TEARS TO ANYONE... then they'd say i'm MANHID...
i grew up believing that i'm MANHID to your feelings.... to your needs....
bakit? IS IT ME? Or dahil yun yung paniniwala mo sa akin, kaya yun narin ang kinalakihan ko...
OK naman ako ah..... Kilalanin mo ako, you'll see that i can be sweet.... i can do the things na ineexpect mo sa akin....
What's wrong with me? Ako ba talaga ang may mali....
Mukha na akong tanga sa pagtatantrums ko kanina..... sumisigaw ng parang bata... binabato lahat ng gamit na hawak ko sa kanya.... sinasaktan... kinakalmot.... violence... pure violence....
ALCOHOL lang ba ito?? may tama na ba ako? hinde.... nasa tamang pag-iisip pa ako.... nagbblog ako eh....
Can't you see that i can be who you want me to be? pinangungunahan mo lang ng kakaenumerate ng mga mali ko evrytime na magkikita tayo.......
because of my PRIDE, i always think that i'm right, i'm the boss.... wag mo kong didiktahan.... ayoko ng ganun eh..... gagawin ko ang gusto ko..... just let me do what i want to do.....
wag mo naman akong maliitin at sabihin na wala akong kwenta...
"Wala ka kasing kwenta!!!"
Ilang beses ko nang naririnig yan sa isang tao.... sinabi niya yan with full conviction as if it's the most proper thing to say at that moment...or for all eternity... as if that person will never be wrong again for saying such cruel words.....
ngayon, pati tuloy ako napaniwalang wala nga akong kwenta....
hindi ko naren maintindihan... saan na ba ako lulugar?
i feel that i'll never be happy again....
nandito parin yung luha ko.... nagpupumilit na bumagsak......
mga masasakit na salita, hanggang ngayon naririnig ko pa rin sa tenga ko....
wla nga ba akong kwenta???
ALAK lang ba to?? kailangan ko lang ibuhos yung bigat na nararamdaman ko ngayon....
bakit ba kailangan mapunta ako sa kumplikadong sitwasyon?
ano bang humahadlang sa akin para hindi raw makinig??? para hindi raw sumunod man lang.....
natatakot ako sa sagot.....
nagbago na nga ba ako???
o sinasabi niyo lang yan???
maski ako naguguluhan....
putek. ang hirap ng walang masabihan ng ganito eh.....
it's so not me to share these kind of things to someone....
See?? PRIDE nanaman pinapairal ko......
Alam ko, mamaya OK na ako....
kinailangan ko lang ilabas to.....
I almost gave up.... one part of me wished that i could've let it happen... another part said "no you won't".....
ASO'T PUSA.....
hanggang kelan ba to???
napapagod ka na ba??? pagod naren ako... pls lang....
ano bang gagawin ko???
stop blaming me for everything.... maybe then, i'll stop blaming myself too....
shet.
3 comments:
umaatikabo.. sorry ngayon ko lang nabasa... ang bigat naman sa damdamin ng mga pinagsusulat niyo dito...
umaatikabo.. sorry ngayon ko lang nabasa... ang bigat naman sa damdamin ng mga pinagsusulat niyo dito...
gago....anu beh... last saturday pa yan... grabe ang mga pangyayaring yan... parang teleserye lang....
Post a Comment